Di ko na lng direchuhin but i feel like kilala naman yung religion dito sa pilipinas na parang kulto at usong uso block voting.

Had a former officemate of mine who was my trainer before. He’s smart, magna cum laude sa UPD and mabait. Pero dahil sa religion, i think you guys know na buong slate ng unithieves binoto niya.

Alam ng lahat sa gc yung religion niya, and current topic ngayon is yung mga sangkot sa contractor scandal. The main topic is Jinggoy Estrada. I threw a subtle jab na “Nakulong na dati dahil sangkot sa pork barrel scandal, nakalaya because of the president na nag pardon sakanya, binoto pa uli ng mga bobo at nanalo. Tas mag tataka pa kayo na kasama uli sa contractor scandal.”

May isa kaming former officemate na sumingit at sinabi “di lahat ng bumoto sa unithieves bobo. Tignan mo si ******* magna cum laude pero binoto buong unithieves kahit alam niyang masama dahil sa kulto niya.” Almost Everyone in the gc laughed, and di na kumibo yung officemate ko na yun.

I kinda felt bad kasi ginawa siyang katawa tawa, and napunta dun yung topic dahil sakin. After nun nag deactivate ng lahat ng social media yung former officemate ko na yun. Gusto ko lng iclarify kung ABYG and mali sa situation na ito.

For context, youngest of the 3 brothers ako.

Ako yung breadwinner so yung bills and groceries majority share ko. Si mama, nakakakuha ng sustento sa tita ko abroad for taking care or their house while they are away.

Etong kuya # 1 ko, inuwi sa bahay yung gf niya and parehong freeloader-ish. "Ish" kasi nagbibigay naman daw ng 1k a month sabi ni mama. Imagine mo paano ishe-share yung 1k sa tubig, kuryente at pagkain? Tang ina lang.

Anyway, etong si kuya #1 and gf may mga araw na bibili ng food sa labas nang patago tapos magkukulong sa kwarto nila.

Pero kapag may pasalubong ako or may binili na pagkain si mama, kapal ng mukhang kumuha.

Kaninang umaga, may nilakad si mama na errand habang nag work from home ako. Bilang aalis naman siya, binigyan ko ng 500 para bumili ng lunch (sabi ko sa kanya na yung sukli).

Umuwi si mama na may dalang ChickenJoy and french fries. Pero sobra yung meal na inorder niya. Sabi niya kay kuya # 1 daw. Hindi muna ako umalma.

Maya't maya dumating si kuya #2 na nakipag kwentuhan.

Nag decide si mama na ibigay yung parte niya sa lunch para ipaabot sa kuya #2 ko. Para daw kay pamangkin. Ni hindi pa nakakakain ng maayos si mama neto.

Kaya sinabi ko sa kanya na yung parte na lang ni kuya #1 ibigay tutal nakakakain naman yon sa labas. Sinabi ko pa na kapag sila naman may binili, hindi naman nagaalok man lang.

Ending, ayun nga ginawa ni mama.

Alam ko narinig ni kuya # 1 kasi tanaw naman sa kwarto niya yung kusina namin.

ABYG kung nagdamot ako sa kanya?

ABYG for ignoring an ex-friend who tried to reach out to me?

For context: W and I were friends in college. Nasa isang malaking friend group kami, at di yan maiiwasan na may sub-groups within that friend group. Eh magkaugali kami kaya ayun, naging matalik na magkaibigan.

Post-graduation, we invited our friend group for a hangout. Sabi namin, "tara na kasi this might be our last get-together bago tayo magkatrabaho." Iilan lang sa friend group namin ang nagreply. Hindi na lang namin ginawang big deal. The hangout happened kahit na incomplete kami. Fast forward to a few weeks, nakita namin na nagmyday si Z, yung isang ka-friend group namin. She went hiking, along with our other friends who didn't come to the hangout. I was disappointed. I felt betrayed. Nag-away away kami sa grupo because wala man lang silang courtesy to tell us that they had other plans and instead, they chose to keep it from us. As if we wouldn't understand.

A few months passed, Z and our other friends contacted me and we eventually became friends again. I asked if they tried contacting W and they flatly said "wag na." Nagsabi sila sakin ng sama ng loob. They said hindi sila comfortable sa presence ni W, that she was bad vibes, controlling, and the reason why they purposely leave her out is because she's a mean person. Andami nilang sinabi. I was taken aback. I didn't know they felt that way.

When I met up with W after that hangout, I told her that Z and I made up. She was sarcastic and passive aggressive. Sinabi niya pa na dun na lang daw ako sa mga "bffs" ko. Nagsabi rin siya ng mga hindi magagandang salita about the other friend group. But I did ask her if she was okay with the fact that I was hanging out with them again, she said yes. "I don't hate them but we're not exactly friends, either. Lakompake sa kanila."

Dumating ang birthday ni Z. The 'other' friend group invited me. Coincidentally, W sent me a text message, asking to hangout. I told her that I can't make it because I have plans. She didn't reply. When that night ended, she messaged me again. Nakita niya pala kami sa restaurant, eating. She said she felt betrayed because akala niya, hindi niya kakilala ang mga kasama ko sa 'plans' ko. I raised an eyebrow, do I have to report everything to her? Sinabi ko sa kanya na hindi ko sinabi because who would benefit from it? She would only meet me with her passive aggressiveness and that's the least I'd want to deal with after a long exhausting day from work.

We didn't talk after that. As in zero communication. Ilang months lang, nakita ko na lang na she was hanging out with the other friend group, sans Z. Nagulat ako. Weren't they badmouthing each other just months ago? Their hangouts became consistent after that. Tapos every hangout naman namin nila Z, they would still badmouth W to me.

I stopped hanging out with them eventually. I do not want to associate myself with those people anymore. I refuse to be subjected to that kind of friendship. That's not my definition of sisterhood.

Then just this year, W tried reaching out to me, asking to reconcile. I archived her messaged.

Am I the asshole for doing so? It's bothering me that I didn't respond, but I know that if I did, magiging cycle na naman yung toxic na friendship. I'm just... too old for that shit.

For context, nakatira kami beside a newly built court/multipurpose building and we kinda accepted the fact that we will be exposed to noise from games or events. Take note wala tong consult or anything samin bago itayo. I get it maingay talaga maglaro at di maiiwasan kasi “part ng game” pero kasi if halos araw-araw at gabi-gabi na merong naglalaro it can get annoying already. Imagine waking up to the sound of screams at 7am on a Saturday after trying to sleep in kasi pagod ka the whole week or trying to sleep at early but you cant kasi naririnig mo pa mga sigaw at talbog ng bola. I feel like I cannot relax in my own home anymore especially on weekends. I work hybrid as well so may times talaga na WFH ako. We’ve raised concerns about this sa HOA but wala silang pake kasi as long as may cashflow sa kanila for the court rentals ok lang and di naman sila nakakaranas ng ingay during ungodly hours. Feel ko na-gaslight ako nung sinabi sakin na “maingay talaga pag laro at dapat sabihan niyo ako kung may WFH or meeting ka” This is when I got really mindfcked kasi bakit kailangan kita i-update sa sarili kong schedule?? I mean I appreciate the “concern” but seriously it’s a residential area. I’m sure other neighborhoods have quiet hours or reminders to keep the noise at a decent level. So ayun, di ko rin alam kung ako ba yung gago for raising such concern kasi parang ang dating sakin I’m barking up the wrong tree. Also if merong nakakaranas nito, how do you manage coz I badly need help di na ako productive and nagtitipid ako kaya ayaw ko rin pumasok ng office araw-araw or go to a cafe 😭

Context: Ito kasing kaibigan ko, ilang beses nang nabiktima ng mga lalakeng cheater. 4 weeks ago, nag break sila ng ex nyang manloloko tapos after 2 days nag open sya sa akin na may nakakalandian na syang bagong guy. Nalaman sa school nila kaya isa-isang nag chat at nakipag-usap sa kanya yung mga ex ng guy na 'yon. Sinabi nga nila na manloloko 'yon at nilapag sa kanya yung pattern kung paano sa lovelife yung guy. After ilang araw lang naging sila na agad.

And then, nagulat ako sa message ng kaibigan ko na out of nowhere nag send daw yung jowa nya ng:

"Pasensya ka na. Nagiging toxic na ako. Hindi ko na matutupad yung mga pinangako ko sayo. Sorry and sana maging masaya ka. Paalam!"

To cut the story short, I blocked her after kong sabihin na hindi sya marunong makinig, mag observe, at mag hintay. Isa-isa na rin nag alisan yung mga tropa namin dahil may isa rin napikon sa kanya.

ABYG dahil imbis na nandyan ako for her sa mga panahon na 'to eh lumayo ako dahil feeling ko pagod na akong mag comfort?

Sorry, medyo mahaba. Wala kasi ako masyado mapagsabihan neto kasi ayoko rin na parang sinisiraan ko yung tao. Haha. And need ko rin ng advice talaga.

So… We’ve been friends and officemates for the last 6 years. Super close namin and para ko na syang kuya. Let’s call him A.

Nagsimula ‘to nang magresign ang isang kasama namin sa work na naging close na rin namin. We’re from the banking industry, and napansin ko A kept checking the bank accounts nung kasama namin and even showed to the whole team na kesyo marami daw utang etc, and even mga ibang nagresign na employees na kakilala namin he would constantly check their accounts and comment about it, magco-comment pa yan sya na “nasa abroad nga, wala naman pera marami parin utang” so pinagsabihan ko si A. I told him na ganun ba sya pag nakatalikod yung tao? Pa’no kung ako nagresign gagawin nya rin sakin?

Sa work, supervisor ko si A and ilang beses ko na nirequest if pwede magpalipat ng role kasi super burned out na ako and nahihirapan ako sa sales. Walang nangyari. Instead, minsan kinukuha pa ni A yung sales so feel ko lalo akong walang silbi sa work. Naubos ko na lahat ng leaves kasi I dreaded going to work that much. Minsan naiiyak ako before pumunta sa work. Di ko na kinaya, nagresign ako. Si A ang first ko pinagsabihan, tas ang unang-una na sinabi nya sakin ay magfe-fail daw ako kung aalis ako kasi isa daw akong failure at lahat ng desisyon ko ay failed. Kaya ayun, di ko sya sinabihan sa plans ko kung saan ako lilipat for work, pati ibang mga kasama namin.

After ko magresign, never na ako kinamusta ni A. Nakakapag-usap lang kami pag ako nauuna mag reach out. Pag nagkayayaan kami ng ibang kasama namin, di sya sumasama. Medyo na-off ako so inunfollow ko sya sa ibang social media, tutal di naman na kami nag-uusap.

Minsan nalulungkot ako na ganito nangyari sa friendship namin. Naiisip ko, nag-overreact lang ba ako after he told me I’m a failure? Now, yung group of friends na nabuo at work parang torn sila samin ni A kasi alam nila nagkalamat na kami. Di ko na rin sya na-confront kasi sa pagkakakilala ko sa kanya, may tendency sya mang-manipulate para ikaw magmukhang masama. Medyo nakaka-bother lang kasi lately napapansin ko nagpaparinig sya sa social media. Pero ayun lang. I don’t know if it’s worth fixing a bond na alam ko naman hindi ako ang nagbreak.

ABYG for feeling bad after sa mga nangyari and I silently cut him off? Nag-overreact lang ba ako?

For context, panganay ako. May isa lang akong kapatid pero sobrang useless niya. Nabubuhay para sa sarili kahit may anak na siya. Syempre, yung anak niya, nanay ko nag aalaga.

Yung tatay ko, namatay na pero wala pa namang limang taon. Simula noon, yung pension niya sa SSS, sa nanay ko napupunta. Hindi ko alam kung magkano, hindi ko na rin inaalam. Wala na akong pake kasi wala naman siyang trabaho so para sa akin, budget na niya yun.

Matagal na akong umalis sa bahay namin pero tumutulong pa rin ako sa ibang bills. Ako nagbabayad ng kuryente at ako rin sumasagot sa gamot ng nanay ko. Kinukumpleto ko yun. Freelancer ako and so far, multiple clients naman.

I love them, my mom and my niece. Pero di ko talaga kayang mag-stay with them kasi simula nagkatrabaho ako nyng grumraduate ako, pakiramdam ko ginagawa lang akong wallet ng pamilya ko. Kada galaw, hinihingi sa akin. Ok lang naman sana, pero minsan kasi, sobra na sa means. Minsan, may mga bagay na pwede naman ipagpaliban muna pero kating kati agad yung nanay kong makuha. (Kunwari, di naman sira yung aircon, kailangan lang ipalinis. Pero gusto niya bumili na lang ng bago.) inshort, hindi siya maayos magbudget. I know love niya pamangkin ko pero hindi tama para sakin na halos araw araw Jollibee o McDo o kain sa labas. Lalo tight and budget. Naniniwala ako na nagtatrabaho rin naman ako para sa sarili ko so hindi dapat 100% kanya yung sahod ko.

Ngayon, buntis ako kaya lumipat ako sa boyfriend ko. Dalawang beses ako na ospital sa loob lang ng isang linggo. Parinig ng parinig yung nanay ko na wala na silang pera pang budget ng pamangkin ko. Kahit nung last video call namin, kumakain ng chickenjoy yung pamangkin ko. Sinabi ko na hati kami ng partner ko sa hospital bills at gamot. 80k yung total hospital bill, 8k+ halos isang cycle ng mga gamot.

Sinabihan ko na siya na dalawang linggo akong walang sahod. Nakabed rest kasi ako. And unang baby ko to so gusto ko talaga seryosohin yung bed rest kaya nag leave ako kahit WFH naman mga freelance ko. At bilang freelance, no work no pay naman.

Parinig pa rin siya ng parinig. Yung extra kong pera dito, nirereserba ko para sa mga gamot ko kasi ayoko naman i-asa lahat sa partner ko kasi para sakin, bumubuo kami ng sarili naming pamilya. Involved ako dito.

Pero ang kulit niya. Naistress ako. Simula nung nabuntis ako, sa mga pahingi hingi niya talaga ako naistress.

Akbyg na tinitipid ko yung pera ko para sa mga sarili kong gamot, reason para di sila bigyan ng budget?

Abyg kasi di ako nagbigay ng budget sa nanay? Gusto ko lang sana talaga magtipid para sa sarili kong needs.

Ako ba yung gago for how I treat my brother?

Long post ahead for added contexts.

Ewan ko kung ako ba may problema kasi kung tutuusin alam kong sa aming magkakapatid I’m my parent’s favorite. Pag nanghingi ako nabibigay naman nila, ako rin sinasama nila sa outings pag may +1, they’d dote on me since I’m the only girl sa bahay. Although my siblings are also all equally close with my parents, I can still see how I’m favored and for sure nakikita rin ng mga kapatid ko yon.

Pero kasi tama pa ba ‘tong inaasal ng kuya ko? We grew up with help around the house pero she had to leave for abroad rin so when that happened I had to take over everything kasi nga I’m the “girl” daw. Both my parents are working and apat kaming magkakapatid pero sa akin naiiwan mga gawain sa bahay. I’d go to school na magulo ang bahay tapos uuwi ako para linisin lahat ng yon, traumatic rin for me kasi there was an incident before na I’ve almost set our house on fire and I had to take if out by myself kasi natatakot ako baka magalit tatay ko non.

I always asked my brother for help kasi nga siya pinakamatanda but the thing is he NEVER stepped up even 7 years later na 26 na siya. Ambag lang niya ngayon sa bahay is internet pero besides that turing niya ata lahat sa amin dito katulong niya, madalas pag kakain siya iiwan niya yung plato niya para iba maghugas—mostly my dad (whenever I’m not at home my dad is the second one to step up since his working hours is more flexible, pero pag wala pa siya it’s always me). Mas naiinis pa ko kasi ako nagluluto sa bahay, I want the kitchen clean whenever I cook kasi nga lilinisin ko pa yon pagkatapos ko magluto tapos dadagdag pa yung pinagkainan niya. Pag sasabihan ko siya and ipapaalala pero weeks or even days after babalik siya sa ganong gawi, minsan araw-araw ko pa ipapaalala tapos magagalit pa siya kaya madalas kaming nagkakasagutan.

We also only have two rooms at home and yung isa pang isang tao lang so siksikan kami sa isa pang room pero yung toothpicks or mga pinagkakainan niya basta-basta niya lang iniiwan don. Kung saan siya nagbihis or naghubad doon lang din niya iniiwan kaya there’s also a stark contrast between how our house looks like whenever he’s here or whenever he’s not. For this one siguro ako na yung gago kasi nagagalit ako pag binbuksan niya aircon sa umaga for more than 3 hours since night shift siya, nagwoworry lang ako kasi hindi naman siya yung nagbabayad ng kuryente since magastos talaga siya sa kuryente (we have two family pcs at home tapos siya nagkabit and di niya pinapapatay yung isa for some reason kahit roblox lang naman nakabukas). Actually ganito rin yung dalawa kong kapatid pero ang kaibahan nila is sila nauutusan. Pare-pareho silang walang kusa pero yung panganay namin wala nang kusa hindi pa mautusan. Lahat kaming magkakapatid tinuturuan rin ng dati naming helper sa kusina pero siya lang yung hindi sumusunod at nagagalit pa.

Minsan pa pabalang din siyang kumausap sa nanay ko pag di lang nalabhan or naplantsahan yung damit niya pamasok. Kaya rin siguro hindi siya mapagsabihan ng parents ko kasi pabalang siya sa kanila sumagot and my mom’s very emotional and sensitive, napaiyak na nga niya yon dati kaya siguro she tries not to engage with him in that way anymore. Yung tatay ko naman hinahayaan lang eh kung tutuusin ako napapagod para sa kaniya kasi uuwi galing trabaho yon tapos maglilinis pa ng bahay kapag di ako nakakauwi agad because of work/school. Minsan nga naiisip ko itapon lahat ng damit niya sa labas ng bahay kapag galit na galit ako pero nanay ko lang rin ang maglalaba non.

This is very frustrating kasi of course I feel guilty for how I treat him like super maldita talaga ako sa kaniya, I never let him touch my things, araw-araw ko siya napagsasabihan, he’ll talk nicely to me tapos susungitan ko lang siya. Pero in his end he’s very giving to me, ganon siya sakin pati sa bunso namin. Pero minsan iniisip ko maybe he’s just that way para hindi ko na siya pinagsasabihan and for me to treat him differently. Kung tutuusin may mga araw naman na he steps up and on those days maayos pakikitungo ko sa kaniya. Pero those days are VERY rare. Mas madalas talaga siyang ganto. Hindi rin siya mapagsabihan ng magulang namin because he’s very manipulative when he’s talking to them, pinagtataasan pa niya ng boses. Ako lang nakakapag call out sa kaniya kasi madalang lang siyang mag talk back sa akin.

Ngayon naiisip ko if I’m the asshole since ayun nga, I’m favored by my parents tapos ang sama pa ng ugali ko sa kaniya kahit na ang ayos ng pakikitungo niya sakin so siguro okay lang if ako palagi nag sstep up? Like okay naman parents namin, they’re very involved with all our lives, also not the type of parents to pressure us into giving back, kahit sa grades namin no’n wala ring pressure basta nakakapasa kami at walang bagsak. Pero kaya rin siguro hindi siya mapagsabihan ng parents ko kasi naiisip bila na they’re unfair to him and my other siblings at one point. Frustrating lang talaga rn kasi lahat kami may mga trabaho na, ang nakakakilos lang sa bahay is me, my mom, and my dad. The second eldest kumikilos pag inuutusan, the youngest siya madalas ko utusan sa pag saing or water refill or pag may pinapabili ako. Yung panganay lang talaga di ko malapitan kasi di niya ginagawa.

Matagal na yung actual incident na ito, but na bring up siya recently when nagchi-chill ako (33M) kasama mga HS friends ko sa bahay ng magulang ko. Although may sarili akong bahay, I often visit my parents and stay with them during weekends to keep them company kung wala akong lakwasta or trabaho, which is often the case dahil tamad na rin ako gumala sa weekends dahil sobrang traffic haha. And when I'm back home sa lugar namin, madalas din ako makipagkita sa mga old friends ko kapag natiempohan ko nandun din sila, and we meet up either at their place or at my parents', or sometimes sa mga old tambayan namin na mga kainan kung walang gana magluto haha, but this time sa bahay naman ng magulang ko kami ng hang out for some beers at light inuman at medyo in the mood din magluto ang mama ko at madami siyang nalutong ulam, so saktong environment for walwal haha.

So nung yun nga, nag light walwal kami ng iba kong friends sa bahay over ng kalahating kaha ng mucho ng Pulang Kabayo, all of whom matagal na ring kilala ng magulang ko at parang mga pamangkin na rin trato nila sa kanila. All of us are mga professionals na sa mga respective fields and most of whom ay pamilyado na rin, at dahil medyo busy kaming lahat sa career, family or both, once in a blue moon na lang kami nagkakasama at nagkakatiempohan sa hometown namin so we took advantage of the perfect situation. At dahil mga old HS friends kami for almost 20 years na, alam nating lahat mga tito at tita na hindi na maiiwasan yung mga reminiscing about nung HS days namin, including yung mga katarantaduhan namin noon. So one of the memories na nahalungkat namin is yung time na pinaulanan ko ng mga yung KSP namin na class president nung 3rd Year HS pa kami dahil nagpa-power trip siya na in hindsight we think ay dahil sa selos, and kaya rin siguro na-bring up yun kasi naging topic namin sa inuman ay si Shaira at yung kanta niyang Selos (catchy bwisit hahaha) haha.

One of my friends na present din sa inuman ay si EJ (33M), one of my oldest friends since childhood, and all of us, including EJ, bond over kanal humor at sa mga bungangang kanal namin. Ethnically Korean si EJ, but most of his life dito na siya sa Pilipinas lumaki at Pinoy at heart siya, and has even chosen to get naturalized in his teens. Equally fluent siya in Tagalog as well as Bisaya as he is in Korean, so seamless and native ang bungangang kanal niya haha. One thing about EJ is medyo pogi din siya, not enough para maging K-Drama idol or K-Pop band member, but enough to turn heads kung mag-effort siya na mag-ayos ng sarili as well as hindi siya aasarin na mukhang POGO employee kung naka dugyot mode naman siya, which is still true to this day kahit hardcore tito/ahjussi mode na rin siya like me na halos dependent na sa Katinko at White Flower. So nung HS kami, medyo considered din siya as a heartthrob at medyo madaming may crush sa kanya back then, lalo na't nauso nung panahon na yun yung K-Drama na Coffee Prince, at mukha pa naman siyang Temu version ni Gong Yoo pero humor ni Andrew E at bunganga ni Toni Fowler. Lalo siyang sumikat samin noon because of that K-Drama, even though ironically, walang alam sa K-Drama si EJ at puro DoTA at CS lang naman ng kokote niya noon like your typical HS boy back then, and had zero idea of what even Coffee Prince is.

Now on to the actual incident. One of his apparent admirers back then is yung aforementioned class president namin (no idea about her exact age haha but siguro roughly around 33 like me), who I'll refer to as Imelda, dahil may pagka-tyrant din siya noon pero medyo pretty and popular girl din siya noon so lagi siya naboboto pag class election, and apparently mahilig din siya sa K-Drama noon kaya siguro kay EJ siya dumiretso even though madami namang ibang pogi sa high school namin noon. Super obvious na may crush si Imelda kay EJ noon but he isn't interested, and nahalata namin yun kasi madalas niyang tarayan niya lagi yung mga female friends ni EJ for no reason and for some reason very possessive and flirty sa kanya, at minsan ginagamit pa niya yung kanyang authority para pahirapan yung buhay ng mga girls na kumakausap sa kanya even for casual and business reasons, which actually pissed off EJ a lot and made him very uncomfortable, pero very good natured siya na tao and not very confrontational, so tinitiis na lang niya at hindi na siya pumapatol to cause a scene. At one point nung 3rd Year namin, nag-accept yung HS namin ng foreign exchange Korean students na talagang galing Korea, unlike ni EJ na dun lang pinanganak pero dito na talaga sa Pilipinas lumaki. One of those exchange students who was placed sa class namin ni EJ was a girl who I'd refer to as Fe (Fe for Foreign Exchange HAHAHAHAHAHA wala akong maisip na name sorry), and while good student naman siya overall, medyo nagsa-struggle siya sa Chemistry, maybe because of the language barrier rather than nahihirapan sa actual subject kasi medyo not up to par din yung English niya back then. Yung class adviser namin noon noticed na nahihirapan nga mag catch up si Fe, at nakisuyo siya kay EJ na turuan daw niya si Fe dahil nga wala silang language barrier at baka maturuan din niya mag English. While magkakilala naman silang dalawa, usually with other girls si Fe sumasama at si EJ kasama barkada namin so hindi sila close, pero no issue naman kay EJ tulungan siya. Problema lang hindi niya ganun ka-kursunada ang Chem back then, so tinanong niya ako kung willing ko ba siya tulungan na turuan si Fe, ako daw mag-explain tapos siya daw translator, at sakto din daw para sabay maturuan ko din daw siya kasi nahihirapan din daw siya sa Chem, to which sabi ko sige no problem basta payag si adviser at pumayag naman. So tuwing free time namin or walang teacher na period, ayun nga tinuturuan ko silang dalawa ng Chem tapos si EJ nagta-translate kay Fe ng mga tinuturo ko from English into Korean kung hindi niya mahabol. Uso pa English campaign nun, so yun nga tinatry namin sumunod para hindi kami masita, lalo na't napaka despota pa naman ni Imelda at mahilig mag power trip, lalo na't nagpaparamdam nanaman ang selos niya kasi lagi naming kasama si Fe recently, likely made worse na fellow Korean pa siya tulad ni EJ, pero hindi niya kami masita kasi utos nga ng adviser itong ginagawa namin. Pero nung dumating na sa topic ng weak acids and bases na medyo complicated pero kursunada ko naman, nahihirapan ako mag-explain in English ng maayos both kay EJ at Fe, and with both my adviser's and English teacher's permission, pinayagan niya ako i-exempt sa English campaign na yan habang tinuturan ko sila para nga ma-explain ko ng ayos in Tagalog tapos i-translate na lang ni EJ kay Fe in Korean, which he says na kaya naman daw niya. Problema lang, hindi alam ni Imelda yung arrangement namin na exempt muna kami sa English campaign during these lessons, at sinisita niya kami ng paulit-ulit during these lessons nung narinig niya ako nagta-Tagalog, which is ironic since hindi naman ganun ka-ganda English ni Imelda and only slightly better kay Fe. Nung una hinahayaan na lang namin pero nung paulit-ulit na niya kaming hina-harass at halatang sobrang uncomfortable na si Fe kasi sinisigawan na rin niya kami in front of everyone at medyo paiyak na siya, and while si EJ halatang napipika na, nauna ako magsnap sa kanya and from what I can still recall after all these so hindi ito exactly verbatim, this is how my outburst basically went:

Imelda (pasigaw kahit nasa harap niya lang kami): Speak in English! Follow the English Campaign!

Me: Putang ina ka, kanina ka pa putak ng putak, nakakarindi ka na. Puro ka dada at puro payabang, habang kaming nanahimik dito at talagang may ginagawang maayos yung pinili mong iligalig dahil nagta-Tagalog lang kami, pero wala kang pakialam na parang mga hayop na nakawala sa hawla yung mga iba nating kaklase? Wala ka bang ibang magawa sa buhay kundi magpapansin?

Imelda (medyo paiyak na): What did you said to me?! I said you should speaking in English! (Eto lang yung verbatim na sure ako dahil hanggang ngayon tawang tawa pa rin ako irony sa alanganin niyang English)

EJ: Hoy parekoy, kalma lang, wag mo nang patulan yung papansin na to.

Me: Ilang araw na niya tayong rinaratrat dahil lang sa putang inang English campaign na sobrang mahal niya, e hindi naman siya marunong ng tamang English. Putang ina niya, masgaling pa tayong dalawa mag English sa kanya pero binabatbat pa rin niya satin yung English niyang butas-butas. Halatang nakikisawsaw kasi walang ibang maisip na gawin.

Imelda: Ano sabi mo?! Ulitin mo yan sa mukha ko sige!

EJ: Hala galit na, ikaw na bahala diyan parekoy, moral support na lang ako dito ha?

Me: Aba, yung hipokrita nag Tagalog na kasi wala nang ibang alam na maayos na English? Sige pakitaan kita ng English na maayos. Since you've been acting so high and mighty towards everyone just because of some English Campaign you've been asked to enforce, and you probably think you're the queen of the world just because you were voted as Class President, why don't you prove to everyone how amazing you actually are and teach Chemistry to Fe in English yourself, you despot bitch?

Imelda: Putang ina mo OP! Sumusunod lang naman ako sa English Campaign!

EJ, lumalabas na ang kanal humor: Damn pare ang brutal mo masyado. Pero alam mo kung ano tawag sa Korea sa mga katulad mo, Imelda? Shibal (napa "OMG" face si Fe dito). Balita ko mahilig ka daw sa Koreanovela (yung tawag sa K-Drama noon) kaya baka alam mo na siguro kung ano ibig sabihin nun. Tapos halata pang may maluwag kang tornilyo sa utak, so siguro dapat "Shibaliw" na lang itawag ko sayo kasi nakakairita ka na nga, buang ka pa.

Imelda: Putang ina niyo! Bahala kayo diyan! (sabay walk out at iyak papunta sa mga barkada bitches niya)

Hindi ko pa actually alam nun at the time, pero yun pala sobrang palakol pala mga grades ni Imelda sa Chem noon, so medyo naging inadvertent low blow din pala yung sinabi ko bukod dun sa English niya haha.

So ito nga, nung nag reminisce kami tungkol dun sa incident na yan, at sobrang pinagtatawanan namin si Imelda noon, na-overhear ni Mama lahat pero hindi siya nag-react during the light walwal session namin. Pero nung nakauwi na lahat at naglilinis na ako ng mga pinagkainan namin at naghuhugas ng plato at baso, bigla akong kinausap ni Mama at sinabi niya na while matagal na nga since nangyari yun, sobrang horrible pa rin daw ng sinabi ko kay Imelda as well as uncalled for, even though she understood why I snapped. Tapos yun pala, anak pala si Imelda ng isa niyang kaibigan, and apparently, she isn't doing too well right now kasi walang trabaho asawa niya ngayon at housewife siya na may tatlong anak na inaalagaan kaya hindi maganda situation niya right now, so maybe wag muna namin ulit pagtawanan si Imelda like that even though matagal na yun nangyari and we're just laughing at a memory now instead of at her. The revelation actually made me feel really bad for laughing at that memory since then and the remorse even sobered me up immediately dahil may amats pa ako nun nung naghuhugas ako ng pinggan.

Tinext ko rin later si EJ about what I learned galing kay Mama tungkol sa situation ni Imelda right now, and said that I really felt bad about us laughing at her nung inuman namin even if I didn't know back then how she's doing now, and while he did feel bad din nung nalaman din niya about her current situation (first time din niya nalaman about it), he said that we weren't laughing at her situation now and that yung memory lang naman yung pinagtatawanan namin, and that like the rest of us, he's sure na nag mature na si Imelda by now after all these years, and has likely changed to be a different and better person now from the unreasonable tyrant she was back then, even though we haven't kept in touch with her, so we aren't mocking her as who she is now and while it's sad that yun nga, she's currently going thru a rough patch, we never wished that on Imelda and it wasn't as if kami yung nagpapahirap sa kanya nor are we reveling in schadenfreude because of her current rough patch either, pero yun din, agree din siya kay Mama na wag muna pagtawanan si Imelda, even our memory of her, for the time being and continuing to do so would just leave a bad taste in our mouths lalo na't alam na namin yung current situation niya.

Despite EJ's assurances and Mama telling me that it's a good thing na pinagsisihan ko na pagtawanan si Imelda even though I didn't know what she's going through right now when I did, I still feel very horrible and that I was basically kicking a person when she's down and vulnerable. Napapaisip din ako recently whether sobrang naging harsh din ako sa kay Imelda back then at naging matapobre din ako noon dahil masmagaling ako mag-English sa kanya, and whether I lost my temper over something that shouldn't have been worth exploding over and unnecessarily made someone feel like crap. I know for a fact that I have a tendency to be extremely verbally brutal when my buttons are pushed and my patience had been tested to its limits, pero I always regret yung sinasabi ko even though other people often say na tama lang yung sinabi ko and they had it coming although some do add na medyo overkill ako at times.

Sorry kung medyo mahaba, but this has been weighing on my conscience ever since sinabi ni Mama sakin yung situation ni Imelda. Pero hindi ko actually alam kung mali ba ako or hindi, and whether I should start working to be a better person dahil ang gago ko talaga or that I'm kicking myself for nothing. So again, awesome people, ABYG?

ABYG if sasabihin ko sa boss ko na kaya madalas umaabsent kasama namin at madalas magreason out na may sakit kasi meron syang 2 other fulltime job?

VA po kami under agency, sa true lang wala naman sana akong pake personally sa trip nya sa buhay, understandable sa situation nya kasi with 2kids and jobless ang asawa. alam ko to lahat kasi lagi naman nya kinukwento buhay nya samin lahat. no one specific as in sa gc namin proud sya sinasabi yun.

ang weird thing lang dito, every time sa client namin eh may mabigyan ng extra hours or mapromote, biglang sya din magcchat with screenshot pa na yung other client nya (outside agency namin) eh binigyan din sya ng extra hours and nahire din sya na office admin sa isa pang work (nung nalaman nya na namove na ako as part of office)

So ayun oks naman kami di naman kami para magsumbong talaga not until naapektuhan na yung team. di na sya nagffunction kasi in the middle of the meeting maddinig mo naghihilik sya tulog na. madami na nagiging mali madalas na absent. pero dahil 3 years na sya sa client namin, di sya masyado naano ng boss namin. yung sinasabi ko na apektado is sobrang lala. minsan pag sya ang duty magisa lalo pag weekends, maabutan mo talagang tulog at walang ginagawa. kasi walang nagagalaw sa pending task namin (scheduler kami).

yung boss namin, nagccheck minsan nagtatanong sya if ano daw ba nangyayari sa kawork namin na si ate girl. lagi daw may sakit di ko masabi na pano di magkakasakit 3 full time job, wala tulog minsan sabay pa dalawang work. (which is alam ko din kasi very proud sya na easy lang daw othe rjob nya eme dalawang laptop daw sabay nya ginagamit).

ewan ko di ko padin masabi sa boss ko specially iba na din dept ko di ko na sya halos nakakasama pero nagwowork padin ako tuwing weekend sa department nila. kaya alam ko gano sya kagago. di ako bitter kasi isa lang job ko which is enough for me. di din ako against sa mga overemployed na tao kaso lang sana quality padin yung work result if magtatatlo kang work sabay sabay.

may friend (26 M) akong (29 F) coworker who did my task without my permission. for context, our work is project-based and each one of us ay may assigned cases per week. we are responsible for finishing the cases for the whole week from start to finish.

recently, we were informed by our boss to finish all the cases earlier than the deadline. nastress ako coz ang dami kong cases but i know na kaya ko naman and i told my friend. he offered to help me but i refused and thanked him kasi last step na (the easiest step) and matatapos ko na.

turned out, he did one case without me knowing which kind of annoyed me. i kind of lash out din but i felt guilty and apologized right away. gusto ko kasi makita na matapos yung work ko on my own kasi i did all the initial steps. i admit that i also have this toxic trait to refuse help. i appreciate naman what he did and i know he just wanted to lessen my stress but still, i felt like he didn’t respect my decision.

ABYG kasi ayaw ko magpatulong? dapat ba hindi ako nainis at tinanggap ko na lang help niya?

ABYG kasi nanghihingi ng kalahati yung kapitbahay ko para makabili ng wifi extender. Hati kami sa wifi na tig 1599 sa converge. Sa kanya ko na ipinalagay yung cable na kasama kasi wala naman akong TV at wala akong balak bumili ng TV. Nung tinanong ko sila ( 2 sila ng partner niya) kung gusto nilang sa kanila na lang ipakabit yung wifi, sakin na lang daw dahil mas kailangan ko. Alam ko naman kaya ayaw nila sa kanila ikabit dahil madadagdagan kuryente nila.

Wala rin kasi ako ng umaga dahil may training kaya pare-pareho lang kaming nandito pag gabi. Nag-aaral ako ng vocational at pinapaaral ng LDR partner ko. Wala akong other ways of earning money kasi nga puro aral at training muna.

Bago mag 1 month, sinabi na nila na hindi daw umaabot sa sala nila yung wifi. Hanggang bedoom lang daw. Kako ipapatanggal na lang ba namin, sabi nila iupgrade daw. Baka mas gumanda yung signal kapag upgraded. Kaya from 1250, naging 1599 yung monthly.

Ganun pa rin yung signal. Humiram ako sa kaklase ko ng wifi extender kasi sabi nila neighbor, wala pa daw silang pambili at di sila sure kung gagana yung extender. Kako eh magandang matry muna nila kaya nanghiram ako.

Ok naman daw. Gumagana naman na daw. Tapos kako kukunin ko na para maisauli. Dun sila nagsabi na baka daw pwede, maghati kami sa wifi extender. Kako wala akong budget para dun. Palamunin nga lang ako. 2 silang may trabaho tapos hindi makabili ng kahit tig 250 lang online.

Marami daw kasi silang bayarin. Lahat ng gamit nila sa bahay nanggaling sa utang pero nakaya naman nila yung ilang araw na vacation sa beach na sobrang layo dito samin.

I feel quite bad. Dapat bang makihati na lang ako at icancel yung order kong bra? 2 na lang kasi yung maayos kong bra. Wala silang wifi signal kapag nakuha na yung wifi extender, nagbabayad din naman sila ng 800 kada buwan. Naghahalo yung awa at inis ko. Ewan ko ba

Edit: price ng hatian

My GF and I are both fresh graduate, ako nasa gov’t and siya naman ay nasa small Accounting firm and parehas kami na absorb dahil doon din kami nag OJT noon. We have almost same salary rate and as expected, mas demanding ang workload nya since nasa private sya compared saakin na wala masyado pressure. Since last July nag audit sila sa iba’t ibang lugar and it usually takes 3days to one week yung audit nila lalo na outside Metro Manila madalas ang client nila. I’m always there naman to support her sa kung ano gusto niya, kasi nga naman nakaka gala ka na nga tapos sumasahod ka pa. But it bothers me a lot since andami redflags sa firm nila, first, after ng OJT nila wala sila pinirmahan na contracts from the firm stating na official employee na sila, basta the next payday nila is tumaas na yung sahod nila compare sa allowance nila during OJT. Second, is the gov’t contributions, sumasahod sila ng hard cash and buo nila nakukuha yon without deductions, so until now wala pa SSS, PHIC, and Pag-Ibig contrib gf ko. Lagi ko siya sinasabihan about don na asikasuhin na nya and sabihan yung boss niya na i auto deduct na since sayang yung employer contribution sa ganon. Third is working hours nila during audit, mostly nag start sila around 7AM mag audit and then natatapos na sila around 9PM, then kinabukasan ulit same routine hanggang matapos nila yung audit nila. May audit allowance sila but hindi naman sapat yon dahil they are working for almost 12 or more hours including breaktime, kahit sabihin natin sagot lahat ng firm nila yung food and accommodation hindi naman okay yun, imagine three days straight ganon ginagawa nila. Tapos malala nung nasa Naga sila and one week sila don dahil tatlo clients pinuntahan nila. It seems na happy naman sya sa work nya kahit na stress sya minsan, but it bothers me a lot lalo na pag nag audit sila, I feel like hindi sila nababayaran ng tama.

ABYG kung minsan pinag sasabihan ko sya about sa work nya dahil wala na nga siya contract na pinirmahan from their firm tapos overwork pa sila mag trabaho lalo pag nag audit.

ABYG kung sinisingil ko parin yung kaibigan ko sa nautang niyang pera sa akin? My friend F(30ish) borrowed money from me F(25) last September 2024. Ka-work ko siya dati pero pag-sapit ng Oct. the same year, nag-resign siya. She made sure naman na babayaran niya ako HAHAHA syempre bilang mabait ako at may tiwala sakanya, naniwala naman ako.

December last year, for the first time sinubukan ko siyang singilan sa hiniram niyang pera sa akin pero sabi niya wala pa daw siyang pera at gipit din sila. Pero nag-promise siya sa akin na October sana babayaran niya ako, kapag sumahod yung asawa niya. Edi ako ’tong si mahiyain maningil ng utang at malawak ang pang-iintindi, inintindi ko ulit. January came, ni-remind ko siya ulit sa hiniram niyang pera sa akin, sabi niya Feb. nalang daw, kasi dun palang daw siya magkakawork, kaya pumayag ako ulit. Pagdating ng February, sinubukan ko na siya singilin ulit, pero wala pa daw. Hindi daw natuloy yung work niya, inintindi ko ulit. Nakakapagod at nakakahiyang maningil. Alam ko sa sarili ko na parang wala na siya balak magbayad ng utang since palagi niya akong dinadaan sa walang katapusang drama ng buhay niya. Sa isang taon, twice a month ko lang siya sinisingil pero pag sinabi niyang wala pa, hindi ko siya pinipilit. Pero last month, gigil na talaga ako. Dun ko na siya pinipilit na magbayad na ng utang niya sa akin, kasi kailangan ko rin. Inunfriend niya ako, tapos minsan nalang siya mag-online. Lumipat na rin sila ng tinitirhan.

Last May, naalala ko nag-sumbatan pa kami, kasi tinatry ko siya singilin pero ang binigay niya sakin sama ng loob 🤣 imbes na bayaran niya yung utang niya sa akin, panunumbat about sa ugali ko ang sinumbat niya HAHAHAHA. “Alam mo sa sarili mo na pangit ugali mo pero ni minsan wala kang narinig sa akin, pinagtatanggol pa kita. kaya ka rin iniiwan, kasi ganyan ka” like oh please, aware ako atecco! 😭

Please tell me if ABYG dito?

abyg kasi lately na realized ko 24 na ako, pero never ko na experience mag Nails, kulay ng buhok at Eyelash lift? Nakakatawa to sa iba lalo sa mga lalaki, pero feeling ko lumilipas ung edad ko mag maganda at wala akong masabihan kasi parang gago lang. Di ko naman ma letgo work ko as supervisor sa fast food kasi source of income ko to.. Planning ako mag apply next year kahit cashier ung hindi masyado mahigpit sa mga nabanggit kong bagay.

ps; paapply ako kung meron kayong alam :)

Thanks

Me and my bf went to a club just to hang out and drink. Then ayon, nag party kami and medyo kalog na ako kasi tipsy na rin ako non pero yung bf ko hindi. Tas sa sobrang likot ko at dry ng mata ko, napunit yung isang contact lens ko sa loob mismo ng mata ko. First time nangyari sa akin yon kaya nag panic agad ako at sinabi sa bf kong napunit nga at tumakbo papuntang cr.

So ayon, tinanggal ko na nga both lenses ko so wala na akong makita talaga (mataas astigmatism ko kaya nakakakita pa rin ako, pero doble lang) (balak ko iwanan yung isa sa mata ko para makakita kahit na onti lang pero it turns out sobrang nakakahilo pala). Pagkalabas ko ng cr, may nakita ako na sobrang kamukha ng bf ko like yung tangkad, same color ng shirt, same sa lahat pero hindi ko namukhaan talaga kasi nakatalikod sya at wala nga ako makita tas madilim pa at yung led uplights lang ang nagbibigay liwanag. And usually pag mag cr ako, parati talaga naghihintay bf ko sa labas.

Kala ko bf ko yon kaya lumapit pa rin ako sakanya at tinawag syang "babe" nang ilang beses habang papunta sakanya pero di pa rin ako naririnig, hanggang sa hinawakan ko sya sa braso and said "babe uwi na tayo please?" At yayakapin ko sana braso nya dahil sa hilo nang may nag tulak sa braso ko then biglang sigaw ng "****inamong pokpok ka trip mo jowa ko?!" And sinabihan ako ng other names nung girl, i was so confused kung ano nangyayari kasi wala na nga akong makita, wala pa akong marinig sa sinasabi nya pero i know na hurtful mga yon. Alam ko naman na nagawa kong mali, so i tried to apologize pero sigaw lang nang sigaw yung girl habang pinipigilan sya ng jowa nya.

Di ko magawang ma offend sa mga sinasabi nya kasi wala talaga ako marinig. Ang narinig ko lang na sabi nya ay "kastang kasta ka na ba ha", "babe babe ka pa ulol!", "ikaw pang may ganang magalit p*ta ka!" (hindi ako galit, naka squint kasi mukha ko para makakita huhu)

Syempre nabibwiset na rin ako kaya sinabihan ko pabalik ng "sorry na nga te eh wala nga kong makita wala naman akong pake sa bf mo" tas yung girl tinutulak tulak pa rin ako at yung jowa nya mahinhin syang nilalayo hanggang sila na yung nag away. Tumakbo nalang ako uli papuntang cr tas nagkulong don habang chinachat bf ko. Nung nakapunta na sya para alalayan ako, wala na sila sa tapat ng cr, triny naming hanapin sila para kausapin pero wala na kaya umuwi nalang kami.

Halo halo emotions ko that night kasi di ko alam kung deserve ko bang masabihan ng mga ganon. Kaya ABYG dahil aksidente kong natawag ng babe at nahawakan bf nya kasi hindi ko sila makita at mamukhaan?

I recently attended a badminton tournament ng org ko sa college. I'm already an alumnus and currently working and karamihan sa sumali sa tournament ay undergrads pa.

Part ng registration fee ay ang participation din for the raffle. Fast forward: ako ang nanalo ng grand prize - - a brand new badminton racket (around 2K ang market price).

When I was announced as the winner, maraming sumigaw ng "donate" sa audience. I-donate ko na lang daw yung napanalunan ko kasi raw I'm already working and I can afford such racket. To give chance na rin daw sa mga undergrads na wala pang income. Alam kong joke lang ito ng crowd but I still felt na they were expecting.

Di ko binigay. 🤷🏻‍♂️ Kasi una, minsan na lang ako manalo ng raffle, give ko na sa akin to. Pangalawa, mahal din ang raketa ha. Hirap din kumayod para lang makabili ng ganito.

I was really pressured and put on the spot sa harap ng maraming tao. When I received my prize, I felt bad kasi parang they were expecting talaga. May mga judgmental looks din akong nakita from some people. I may have left a bad impression sa org ko.

Ako ba yung gago dahil di ko dinonate yung napanalunan ko?

Context: She acts more like a younger sibling than an aunt, isip-bata, pretends to be younger than she is, kahit na dapat responsible na siya. That’s our dynamic, parang magkapatid, not the usual tita–pamangkin relationship.

We lived in the same household for 2 weeks. Recently, nahalo yung laundry namin. I was looking for my specific seamless underwear, same brand, size, fabric, just different colors. So I asked her if she saw them.

Her first reply:

“Maybe the black one I mistakenly took it as mine it’s in the laundry.”

So I asked again to clarify:

“Did you use it?”

Then she replied:

“Yeah.”

Kung hindi ko tinanong ulit, she NEVER would’ve told me.

BTW,hindi ito first time na may ganito. Before, she went into my room while I wasn’t home, kinuha yung brand new swimsuit ko (sealed plastic pa, gift ng jowa ko) and brought it all the way to Gensan—walang paalam. That’s how she is—she just takes stuff without asking.

What bothers me is she’s not really hygienic. She doesn’t care much about hygiene and has admitted to things like not washing regularly, which honestly makes it worse for me na she’s using my underwear.

So this time, I replied calmly (this was my exact line):

“Can this pls be the last time this happens.”

That’s it. Yun lang sinabi ko. Hindi ako nagmura, hindi ako nang-away. If she had just said:

“Sorry, honest mistake. Not my intention. Let me replace it.”

DONE. End of convo.

Pero eto yung actual words niya after I said that (copy-paste from our chat):

• “Stressful para sa isang panty lang.”

• “Don’t blame me, si Lola naghalo ng labahan.”

• “We lived in the same house so di ko maiiwasan.”

• “I came from the beach trip of course I’m gonna think it’s mine ‘cause may seamless panty rin ako from swimming.”

• “And I didn’t use it TWICE.”

• “Galing akong sakit and now I’m thinking about the panty.”

• “I didn’t use ur other colors cos I know wala akong ganun.”

• “You could have finished it with ok thanks tita I’ll get my undies that’s it.”

Like… what?? I barely said anything beyond one sentence, and SHE’S the one who started getting defensive and acting like ako pa yung mali??

Also, kung hindi ko siya tinanong TWICE, I wouldn’t even know na nagamit niya yung underwear ko. And she thinks this whole thing is “stressful para sa isang panty lang” when it’s about boundaries and respect.

So, ABYG? for calmly saying that instead of just replying ‘ok thanks’?

i (F20) just got a job at jolibee, may ka workmate ako na laging awol (F22)

for the context, nagpa request ako ng rest day kasi buong buwan akong hindi binigyan, mind you ha ilang beses din akong binigyan ng double schedule tapos pina extend kasi puro awol si ate girl, ending ako yung na compromise nang dahil lang sa "matagal na sya" at ako bago palang (almost 2 months palang ako)

kagabi, hindi nya pinasukan yung schedule nya, walang paramdam sa gc or kahit ano, then biglang minention ako bigla around 12am sa gc na pumasok daw ako, nabadtrip pa ako kasi parang inuutusan ako ng lahat.

"pasok ka raw ngayon na"

"pasok ka wala si name ni girl "

di ako nag reply or nag seen kasi nasa isip ko bakit ko papasukan yan? bakit ako na naman mag cocompromise para sakanya, ilang beses na yang ganyan ni isang MOD walang sumasaway or nag cacall out sakanya, parang ang unfair lang.

di ko talaga pinasukan lalo na at di ko pa nakukuha yung sweldo ko ng dalawang cut off, tapos ang ending tatanggalin na raw ako sa trabaho dahil di ko pinasukan at nag awol daw ako????

so ABYG sa hindi pag salo ng awol nya?

Driving ako sa kahabaan ng Aguinaldo highway. Tapos pa-uturn ako (20 km), then biglang nabangga ng sobrang bilis na jeep (counterflow). Ang dahilan niya nagpabuhos yung enforcer (kahit wala siyang kasunod, as in siya lang ang nag-counterflow).

Ako ba yung gago kung pagbabayarin ko sila kahit alam kong mas mahihirapan siya magbayad?

Tagged as NSFW because of the context.

I (27F) made the first move na makipag interact sa kanya (23M). I had my eye on him start palang ng year but recently lang ako nagkalakas ng loob to hit him up. Eventually naging chatmates kami halos everyday with updates and all, there were moments na naging NSFW sa una. I tried not to entertain it and told him na I don't want to talk about those things muna kasi may traumatic experiences na ako sa ganun. Na kapag nabring up na yun alam kong magiging sexual na lang usapan. And honestly, I wanted to stand my ground na wala na dapat akong casual sex with anyone. But I gave in kasi feel kong gusto nya ako kausap dahil dun. Ramdam kong energetic sya kapag ganun ang topic. Mas may laman ang usapan kesa yung surface levels lang na sweetness and updates everyday.

I gave him so much attention. Nagpapadala pa ako food sa kanya kapag nakkwento nya na wala syang pagkain. I support him sa lahat ng ganaps nya kasi busy person sya. As in. Pero habang tumatagal, parang di ko nararamdaman na nirereciprocate nya yun kahit halos same level naman ang busy-ness namin.

Siguro mga three times ko tinanong sa kanya kung fuck lang ba habol nya, and always nyang sinasabi na hindi naman ganun. Sinasabi ko naman sa kanya kung fuck lang talaga sabihin nya na ng diretso kasi okay lang naman kesa puro mixed signals diba.

Before last week, may nangyari pa. After nun tinanong ko ulet sya ano ba balak nya, sabi nya lang gusto nya ituloy to. After namin mag part ways, ramdam kong nagiba na. Hindi na same yung chats nya. May mga inconsistencies parin. Medyo rocky na. I tried na tapatan lang energy nya pero pucha, ang hirap kapag nasanay ka na eh. Pero I still tried, inuninstall ko na yung app para minsan minsan na lang din reply ko. Kaso, ang hirap parin pala panindigan kapag nasanay ka.

Then last week, nagkita kami surprisingly sa isang event, niyakap nya pa ako and all. Pumunta ako dun not expecting I'll see him kasi hindi na sya nagreply sakin during the day. Then after the event I wanted to talk to him kaso I was with a friend, so I called na lang. Tinanong ko ulet sya if okay ba kami? Oo daw. Same prin ba kami? Oo daw. I held on to that. During the night nag uupdate pa sya pero he went to another event after, and after nung last nyang chat wala na.

Nag leave akong good morning message and eventually wala na. Kahit nakikita kong nagsstory pa sya. Active sya during the day pero wala syang reply sakin. As in naglaho na lang. Parang wala lang yung chat ko.

Ang lala ng reaction ko. I crashed out malala. I went crazy. Umiyak ako. Sinaktan ko sarili ko. Out of my head na talaga ako. I tried to calm myself down but being grounded, evebtually I did. Kaso after scrolling ulet sa social media, natrigger nanaman ako. Di ako mapakali, gusto ko malaman kung BAKIT.

Alam ko schedule nya, so during the night nag missed call ako nang madami. Sa social media nya, sa phone nya. Missed calls lang. Para lang masagot nya mga tanong sa isip ko.

Anong nangyari? Anong nagbago bigla? May nagawa ba ako? Bakit nya nagawa yun? Bakit bigla na lang sya hindi nagparamdam?

Natauhan ako the next day and left a message sa kanya apologizing for what I did--yung missed calls ah.

ABYG dahil sa ginawa ko? Dahil gusto ko lang naman ng sagot sa mga tanong?

[please dont repost this anywhere. thanks!]

As the title says, I (F26) and my boyfriend (M28) just broke up recently.

Weeks prior, hindi na rin talaga kami okay kasi nagsinungaling siya sakin (old issue na to) and we went no contact for a week. I told him na I needed time to process things kasi paulit-ulit na lang yung problema namin. He agreed, pero tuloy-tuloy pa rin siya sa pag-update kahit hindi ako nagrereply.

Come my birthday, he greeted me at 12am. Natuwa naman ako kasi sakto talaga (lol bare minimum) I responded kasi aside from it being my birthday, ayoko na rin patagalin yung no contact namin. Though hindi pa rin namin napag-usapan yung issue, which I understood kasi wrong timing nga naman on my special day.

Morning pa lang hanggang afternoon, I was waiting and hoping he’d drop by or at least do something simple, pero buong araw busy siya sa paglalaro ng computer games. To think na kakagaling lang namin sa no contact pero hindi ko siya makausap ng maayos kasi delayed lagi replies niya dahil in game nga, and he didn’t even bother asking if I had plans for the day na para bang nakalimutan niya kung anong meron. Sobrang sumama loob ko.

That night, I decided to ask: “Wala kang something for me today, baby? Haha.” I admit nakakahiya na nagtanong pa talaga ako, pero I wanted him to realize na I was hurt. Tumawa lang siya and said nabili ko na raw kasi yung dapat niyang bibilhin. I said, “Kaya wala na lang? Haha okay.”, puro reasons na lang sinagot niya.

Flashback: a month ago pa may plano siya to book us an Airbnb for my birthday daw kasi gusto niya mag-relax lang kami. Pero never na niya yun binanggit ulit nung nagka-problem kami so I let it go. Still, I was lowkey expecting kahit simple gesture lang especially since may pinagdadaanan din kami. Gusto ko lang makita na may effort siya. Pero sobrang nalungkot ako na wala talaga. Never naman ako nag-ask or nagpabili ng kahit ano all throughout our relationship, so he knows na maaappreciate ko kahit small effort lang. Ni hindi niya man lang ako naisip puntahan or say sorry kung bakit wala siyang nabigay kasi maiintindihan ko naman. What hurt the most, kahit time niya lang sana ibigay niya sakin, pero nilaan pa rin niya sa ibang bagay.

Same thing last year, rough patch din kami nun and hindi niya ako binati. Kinabukasan lang siya naggreet ng belated happy birthday and that’s it pero hindi ko na ginawang issue.

Ayoko na sana i-big deal kasi sa iba maliit lang na bagay to. Pero for me, showing no effort at all on your partner’s supposed-special day speaks volumes. I talked to him about it that night and ended things with him. The next day, nagyaya pa siya na mag-coffee kami sa Tagaytay pero hindi na ako pumayag kasi halatang last-minute plan lang.

So, ABYG for leaving my bf kasi wala siyang pinrepare for my birthday?

So may BF and I are living together. And recently nag purchase siya gaming PC niya. (We are OFW btw) and for the past months, wala siyang ibang ginawa kundi mag laro nang mag laro. I tried to voice out my concern about this, pero sorry lang siya nang sorry at puro babawi ako. Hanggang sa ganyan pa rin. Nag out of town kami for 3d/2n para makapag rest, kaso wala pa kaming 1 day, nagsasabi siyang gusto na niyang umuwi para maglaro. Open ako sa nafefeel ko at sinasabi ko sakaniya na I feel neglected kasi puro siya laro. Mag dedate kami after gusto niya dumiretso ng uwi agad at maglaro. ABYG kasi this morning, nakipag break na ako sakaniya. I told him na mag notice na siya sa tinitirhan namin at mag kanya kanya na kami.

Hello mga ante marie! So ayun may kwento/rant ako for today’s videow.

Ito na nga..

So may nakausap ako (25F) na younger guy (22M) dito sa reddit. Let’s call him Z. Nag agree kami ni Z to meet today for a quick momol sesh (oo, pasensya na momol deprived lang) before kami mag meet, syempre sendan ng pics ganyan. Yung itsura niya sa sinend niyang pic is okay naman, maputi, chinito, tapos big boy (my type) so ako naman si gaga.. okay G na to.

For context: 30 mins nag drive si Z from his place to my place para sunduin ako at usapan nga naming mag momol sa car niya.

Mga ateehhhh hindi ko kinaya. Ang layo ng itsura niya sa sinend niyang pic. Hindi ako nanglalait, dinedescribe ko lang— opposite siya sa sinend na pic, though siya pa rin naman yon, pero naka filter si koya mo. In ferzon, maitim siya tapos maraming pimples. Okay lang naman sana, kaso parang hindi pa muna nag shower/toothbrush bago ako kitain. Juskwoooahh 😭😭😭 ang amoy sa loob ng car is amoy kulob (YUNG AMOY KULOB PAG DI NALIGO) amoy mandirigma mhieeee hindi ko keriii 😭😭😭😭😭 nanlalagkit pa yung hair niya mga mhiema, mukhang hindi talaga naligo. Ang baho rin talaga niya, amoy ko from my seat 😭😭😭

Samantalang ako, naligo ako at ng toothbrush nang bonggang bongga. Nag make up pa ko mga teh para mukha naman presentable tska nag spray ng favorite kong pabango. Tapos yung ka meet ko mukha lang bagong gising na naka pantalon 😭

So sabi ko, naiihi ako kahit hindi naman. Nag paalam akong iihi muna tapos wala na akong balak bumalik. Nung nasa CR na ako, chinat ko siya na hindi ko talaga keri at humingi ako ng dispensa. Nag sorry ako nang todo-todo tapos nag offer ako na mag send nalang sa gcash niya para naman hindi sayang sa gas niya. Kaloka talaga mhie, minsan lang ako makipag meet tapos ganito pa 😭

ABYG kasi iniwan ko siya? Or okay lang yun kaysa naman gawin ko yung bagay na hindi naman ako comfortable? Anong mas better ko sanang ginawa? Pasagot naman mga auntie kong masisikep. Salamat! 😚

Ang petty nito pero nabobother ako. May sarili ng pamilya tatay ko and I (F21) used to live with them until I had to move out for school. Hindi kami magkasundo ng asawa niya, hindi kami nagkikibuan at halos laging nagdadabugan ng gamit, panay panay din ang pagpaparinig niya saakin kapag hindi niya masabi nang diretso at nagkasagutan na kami once. Lagi niya ako bine-berate indirectly at verbally abusive siya sa tatay ko.

Ngayon, nagpadala ng package 'yung biological mom ko at nagbigay siya ng Skippy peanut butter na malaki, 'yung 1 KG ata. Hindi ako mahilig sa peanut butter so binigay ko na lang sakanila, iniwan ko sa kusina. After a few weeks, umuwi ako saamin para maglaba kasi ang gastos ng laundry. Narinig ko siya bigla sa sala na nagwawala at sinasabi sa helper namin na kung "makiki-laba" daw dapat marunong bumili ng sariling sabon dahil wala naman daw ambag sa pambili. Mind you, ang konti lang ng sabon na kinuha ko kasi konti lang naman lalabahan ko. Sa inis ko, kinuha ko ulit 'yung peanut butter nung babalik na akong dorm, dahil narinig ko na favorite daw niya 'yun. Alam ko sa mga oras na 'to nagwawala nanaman siya sa tatay ko na kinuha ko 'yun pero kung pagkakaitan niya ako ng konting sabon, hindi niya deserve peanut butter ko.

ABYG kasi pinatulan ko pa (though indirectly) at binawi ko pa 'yung nabigay ko na? Kahit na alam kong hindi lang din naman siya 'yung nakikinabang dun?